تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال: مقایسه جامع دو ابزار مهم معاملاتی

در بازارهای مالی، ابزارهای مختلفی برای مدیریت ریسک و کسب سود وجود دارد. دو مورد از مهم‌ترین این ابزارها، قراردادهای فیوچرز استاندارد و پرپچوال هستند. تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال موضوعی است که برای بسیاری از معامله‌گران و سرمایه‌گذاران اهمیت زیادی دارد. در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال اینوکس قصد داریم به بررسی دقیق و جامع این دو نوع قرارداد بپردازیم و تفاوت‌ فیوچرز استاندارد و پرپچوال را مورد بحث قرار دهیم.

فیوچرز استاندارد و پرپچوال هر دو از جمله مشتقات مالی هستند که به معامله‌گران اجازه می‌دهند بر روی قیمت آینده دارایی‌های مختلف شرط‌بندی کنند. با این حال، تفاوت‌های مهمی در ساختار، مکانیزم قیمت‌گذاری و کاربرد این دو نوع قرارداد وجود دارد. درک تفاوت‌ فیوچرز استاندارد و پرپچوال برای انتخاب ابزار مناسب و استراتژی معاملاتی موفق ضروری است.

مقایسه فیوچرز استاندارد و پرپچوال: تعاریف و ویژگی‌ های اصلی

برای درک بهتر تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال، ابتدا باید با تعریف و ویژگی‌های اصلی هر یک آشنا شویم. فیوچرز استاندارد قراردادهایی هستند که در آن‌ها دو طرف توافق می‌کنند دارایی مشخصی را در تاریخ و قیمت از پیش تعیین شده در آینده معامله کنند. این قراردادها دارای تاریخ انقضای مشخص هستند و معمولاً در بورس‌های رسمی و تحت نظارت معامله می‌شوند.

از سوی دیگر، فیوچرز پرپچوال که به آن‌ها قراردادهای آتی دائمی نیز گفته می‌شود، تاریخ انقضا ندارند و می‌توانند به طور نامحدود نگهداری شوند. این نوع قراردادها بیشتر در بازار ارزهای دیجیتال رایج هستند و با استفاده از مکانیزم نرخ تأمین مالی، قیمت خود را با قیمت اسپات دارایی پایه تطبیق می‌دهند.

ایده فیوچرز پرپچوال اولین بار در سال 1993 توسط رابرت شیلر، اقتصاددان برجسته، در مقاله‌ای مطرح شد. هدف او ایجاد یک ابزار مالی برای ادعای دائمی بر جریان‌های نقدی دارایی‌های غیرنقد مانند املاک و مستغلات بود. اما این ایده تا سال‌ها بعد به واقعیت تبدیل نشد. در سال 2016، صرافی ارز دیجیتال BitMEX اولین قرارداد سوآپ پرپچوال برای بیت‌ کوین را معرفی کرد. این نوآوری به سرعت در بازار ارزهای دیجیتال محبوب شد و سایر صرافی‌ها نیز محصولات مشابهی را ارائه دادند. این تحول نقطه عطفی در تکامل ابزارهای مالی در عصر دیجیتال بود و تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال را به طور چشمگیری نمایان ساخت.

تفاوت معاملات فیوچرز استاندارد و پرپچوال در چندین جنبه کلیدی نمایان می‌شود. اولین و مهم‌ترین تفاوت، همان طور که اشاره شد، در تاریخ انقضای قراردادها است. فیوچرز استاندارد در تاریخ مشخصی منقضی می‌شوند و معامله‌گران باید قبل از آن تاریخ، پوزیشن خود را ببندند یا تحویل دارایی را بپذیرند. اما در فیوچرز پرپچوال، معامله‌گران می‌توانند پوزیشن خود را تا هر زمان که بخواهند حفظ کنند.

در این مورد بخوانید: بهترین اندیکاتور برای فیوچرز چیست و چطور کار می‌کند؟

مکانیزم قیمت‌ گذاری: کلیدی‌ ترین تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال

یکی از مهم‌ترین جنبه‌هایی که فرق فیوچرز پرپچوال با استاندارد را نشان می‌دهد، مکانیزم قیمت‌گذاری آن‌هاست. در فیوچرز استاندارد، قیمت قرارداد بر اساس عوامل مختلفی مانند قیمت اسپات دارایی پایه، نرخ بهره، هزینه‌های نگهداری و سود سهام تعیین می‌شود. با نزدیک شدن به تاریخ انقضا، قیمت فیوچرز به سمت قیمت اسپات همگرا می‌شود.

اما در فیوچرز پرپچوال، مکانیزم نرخ تأمین مالی نقش کلیدی در تعیین قیمت دارد. این نرخ به طور دوره‌ای (معمولاً هر 8 ساعت) بین پوزیشن‌های خرید و فروش مبادله می‌شود تا قیمت قرارداد را با قیمت اسپات دارایی پایه همسو نگه دارد. اگر قیمت فیوچرز پرپچوال بالاتر از قیمت اسپات باشد، خریداران به فروشندگان نرخ تأمین مالی می‌پردازند و برعکس.

فرمول محاسبه نرخ تأمین مالی معمولاً شامل دو جزء است: نرخ بهره و شاخص پریمیوم. نرخ بهره هزینه قرض گرفتن یا وام دادن دارایی پایه را منعکس می‌کند، در حالی که شاخص پریمیوم تفاوت بین قیمت قرارداد و قیمت اسپات را نشان می‌دهد.

به عنوان مثال، اگر قیمت بیت‌ کوین در بازار اسپات 50 هزار دلار باشد و قیمت قرارداد پرپچوال 50,500 دلار، شاخص پریمیوم مثبت خواهد بود. در این حالت، نرخ تأمین مالی احتمالاً مثبت است و خریداران (پوزیشن‌های لانگ) باید به فروشندگان (پوزیشن‌های شورت) سود پرداخت کنند. این مکانیزم باعث می‌شود معامله‌گران پوزیشن‌هایی را اتخاذ کنند که قیمت قرارداد را به سمت قیمت اسپات هدایت می‌کند.

تأثیر نرخ تأمین مالی بر سود و زیان معامله‌گران نیز قابل توجه است. برای مثال، اگر نرخ تأمین مالی 0.01 درصد باشد و یک معامله‌گر پوزیشن خرید 100 هزار دلاری داشته باشد، باید 10 دلار (0.01 درصد از 100 هزار دلار) در هر دوره تأمین مالی بپردازد. این هزینه می‌تواند در طول زمان زیاد شود، به خصوص برای معامله‌گرانی که پوزیشن‌های بزرگ یا طولانی مدت دارند.

این تفاوت در مکانیزم قیمت‌گذاری، تأثیر قابل توجهی بر استراتژی‌های معاملاتی همچون تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد دارد. در فیوچرز استاندارد، معامله‌گران باید به تاریخ انقضا و همگرایی قیمت توجه کنند، در حالی که در فیوچرز پرپچوال، مدیریت نرخ تأمین مالی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

در این مورد بخوانید: تفاوت اسپات و فیوچرز در معامله‌گری چیست؟

برای درک بهتر تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال، بیایید یک مثال عملی را بررسی کنیم. فرض کنید معامله‌گری انتظار دارد قیمت بیت‌ کوین در آینده نزدیک افزایش یابد. او دو گزینه دارد:

1. خرید یک قرارداد فیوچرز استاندارد بیت‌ کوین در CME: این قرارداد دارای تاریخ انقضای مشخص است، مثلاً سه ماه آینده. اگر قیمت بیت‌ کوین در زمان انقضا بالاتر از قیمت خرید باشد، معامله‌گر سود می‌کند. اما اگر پیش‌بینی او درست باشد ولی افزایش قیمت پس از تاریخ انقضا رخ دهد، ممکن است سودی نصیب او نشود.
2. خرید یک قرارداد فیوچرز پرپچوال بیت‌ کوین در یک صرافی ارز دیجیتال: این قرارداد تاریخ انقضا ندارد و معامله‌گر می‌تواند تا هر زمان که بخواهد پوزیشن خود را حفظ کند. او باید نرخ تأمین مالی را در نظر بگیرد، اما اگر روند صعودی بیت‌ کوین طولانی‌تر از انتظار باشد، می‌تواند از آن بهره‌مند شود.

بازارها و دارایی‌ های پایه: کجا می‌ توان این قراردادها را معامله کرد؟

تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال در بازارها و دارایی‌های پایه‌ای که این قراردادها بر روی آن‌ها معامله می‌شوند نیز مشهود است. فیوچرز استاندارد در بازارهای سنتی مالی مانند بورس‌های کالا، ارز و شاخص‌های سهام رایج هستند. این قراردادها می‌توانند بر روی طیف وسیعی از دارایی‌ها از جمله نفت، طلا، ارزهای فیات و شاخص‌های سهام معامله شوند.

از سوی دیگر، فیوچرز پرپچوال عمدتاً در بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند. این قراردادها اغلب بر روی ارزهای دیجیتال اصلی مانند بیت‌ کوین و اتریوم معامله می‌شوند. البته در سال‌های اخیر، برخی از صرافی‌های ارز دیجیتال شروع به ارائه فیوچرز پرپچوال بر روی سایر دارایی‌ها مانند طلا و شاخص‌های سهام نیز کرده‌اند.

این تفاوت در بازارها و دارایی‌های پایه، بر نقدشوندگی و ریسک‌های مرتبط با هر نوع قرارداد تأثیر می‌گذارد. فیوچرز استاندارد معمولاً از نقدشوندگی بالاتری برخوردار هستند و در بازارهای با نظارت بیشتر معامله می‌شوند، در حالی که فیوچرز پرپچوال ممکن است با ریسک‌های بیشتری از جمله نوسانات شدید قیمت در بازار ارزهای دیجیتال همراه باشند.

اهرم و مدیریت ریسک در تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد

یکی دیگر از جنبه‌های مهم در بررسی تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال، میزان اهرم و نحوه مدیریت ریسک در این قراردادها است. هر دو نوع قرارداد امکان استفاده از اهرم را فراهم می‌کنند، اما میزان و نحوه اعمال آن می‌تواند متفاوت باشد.

در فیوچرز استاندارد، میزان اهرم معمولاً توسط بورس‌ها و نهادهای نظارتی محدود می‌شود و ممکن است بسته به نوع دارایی و شرایط بازار متغیر باشد. به عنوان مثال، در بورس CME، اهرم برای قراردادهای فیوچرز شاخص S&P 500 می‌تواند تا حدود 20:1 باشد. این یعنی با 5 هزار دلار وجه تضمین، می‌توانید پوزیشنی به ارزش 100 هزار دلار باز کنید.

اما در فیوچرز پرپچوال، به ویژه در بازار ارزهای دیجیتال، اهرم‌های بسیار بالاتری (گاهی تا 100 برابر) در دسترس است که البته ریسک‌های بیشتری را نیز به همراه دارد. این یعنی با هزار دلار وجه تضمین، می‌توانید پوزیشنی به ارزش 100 هزار دلار باز کنید.

مدیریت ریسک در هر دو نوع قرارداد از تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد اهمیت بالایی دارد، اما روش‌های آن می‌تواند متفاوت باشد. در فیوچرز استاندارد، معامله‌گران باید به تاریخ انقضا و احتمال تحویل دارایی توجه کنند. همچنین، نوسانات قیمت نزدیک به تاریخ انقضا می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

در مقابل، در فیوچرز پرپچوال، مدیریت نرخ تأمین مالی و جلوگیری از لیکویید شدن (بسته شدن اجباری پوزیشن به دلیل کاهش وجه تضمین) اهمیت بیشتری دارد. معامله‌گران باید به دقت وجه تضمین خود را مدیریت کنند و از استفاده بیش از حد از اهرم خودداری نمایند.

در این مورد بخوانید: بررسی تفاوت مارجین و فیوچرز، مارجین بهتر است یا فیوچرز ؟

کاربردها و استراتژی‌های معاملاتی

تفاوت معاملات فیوچرز استاندارد و پرپچوال در کاربردها و استراتژی‌های معاملاتی نیز نمود پیدا می‌کند. فیوچرز استاندارد اغلب برای پوشش ریسک (هجینگ) در بازارهای سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، یک تولیدکننده نفت ممکن است از فیوچرز نفت برای محافظت در برابر کاهش قیمت‌ها در آینده استفاده کند.

از سوی دیگر، فیوچرز پرپچوال بیشتر برای معاملات اسپکولاتیو (سفته‌بازی) در بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند. معامله‌گران می‌توانند از این قراردادها برای شرط‌بندی بر روی حرکات قیمتی کوتاه‌مدت یا بلندمدت ارزهای دیجیتال استفاده کنند، بدون اینکه نگران تاریخ انقضا باشند.

تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال در برخی استراتژی‌های معاملاتی را در این قسمت مشاهده می‌کنید:

1. استراتژی کری ترید (Carry Trade): این استراتژی در فیوچرز استاندارد زمانی استفاده می‌شود که قیمت فیوچرز بالاتر از قیمت اسپات است (وضعیت کانتانگو). معامله‌گر دارایی را در بازار اسپات می‌خرد و همزمان قرارداد فیوچرز می‌فروشد. در فیوچرز پرپچوال، این استراتژی می‌تواند با استفاده از نرخ تأمین مالی اجرا شود. اگر نرخ تأمین مالی مثبت باشد، معامله‌گر می‌تواند با فروش قرارداد پرپچوال، از سود نرخ تأمین مالی بهره‌مند شود.
2. استراتژی اسپرد بین بازاری: در فیوچرز استاندارد، معامله‌گران می‌توانند از تفاوت قیمت بین قراردادهای مختلف (مثلاً قراردادهای با تاریخ‌های انقضای متفاوت) سود ببرند. در فیوچرز پرپچوال، این استراتژی می‌تواند با استفاده از تفاوت در نرخ‌های تأمین مالی بین پلتفرم‌های مختلف اجرا شود.
3. استراتژی‌های مومنتوم: در فیوچرز استاندارد، معامله‌گران باید زمان باقی‌مانده تا انقضا را در نظر بگیرند، زیرا مومنتوم قیمت ممکن است نزدیک به تاریخ انقضا تغییر کند. در فیوچرز پرپچوال، معامله‌گران می‌توانند بدون نگرانی از تاریخ انقضا، روندهای بلندمدت‌تر را دنبال کنند.

در این مورد بخوانید: صفر تا صد معاملات فرکانس بالا و استراتژی های مهم آن

استراتژی‌های آربیتراژ نیز در هر دو نوع قرارداد قابل اجرا هستند، اما شکل آن‌ها متفاوت است. در فیوچرز استاندارد، آربیتراژ معمولاً بین قیمت فیوچرز و قیمت اسپات انجام می‌شود، در حالی که در فیوچرز پرپچوال، آربیتراژ بیشتر بر روی تفاوت‌های نرخ تأمین مالی بین صرافی‌های مختلف متمرکز است.

مزایا و معایب: کدام یک برای شما مناسب‌تر است؟

برای درک بهتر تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال، بررسی مزایا و معایب هر یک ضروری است. فیوچرز استاندارد از مزایایی مانند شفافیت بیشتر، نظارت قوی‌تر و نقدشوندگی بالا برخوردار هستند. این قراردادها برای سرمایه‌گذاران نهادی و معامله‌گران حرفه‌ای که به دنبال ابزارهای مدیریت ریسک در بازارهای سنتی هستند، مناسب‌تر هستند.

از طرف دیگر، فیوچرز پرپچوال انعطاف‌پذیری بیشتری را ارائه می‌دهند. عدم وجود تاریخ انقضا، امکان نگهداری طولانی مدت پوزیشن‌ها را فراهم می‌کند و نیازی به تمدید قرارداد یا رول کردن وجود ندارد. این قراردادها برای معامله‌گران فعال در بازار ارزهای دیجیتال که به دنبال اهرم بالا و امکان معامله ۲۴ ساعته هستند، جذابیت بیشتری دارند.

اما هر کدام از این قراردادها معایبی نیز دارند. فیوچرز استاندارد ممکن است برای برخی معامله‌گران پیچیده باشند و نیاز به مدیریت دقیق تاریخ انقضا دارند. همچنین، احتمال تحویل دارایی در برخی قراردادها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. از سوی دیگر، فیوچرز پرپچوال با ریسک‌های بیشتری از جمله نوسانات شدید قیمت و هزینه‌های نرخ تأمین مالی همراه هستند.

انتخاب بین فیوچرز استاندارد و پرپچوال باید بر اساس اهداف معاملاتی، تحمل ریسک و تجربه شما صورت گیرد. درک دقیق تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد می‌تواند به شما در اتخاذ تصمیم مناسب کمک کند.

نقش تکنولوژی در تکامل فیوچرز پرپچوال

تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال تا حد زیادی ناشی از پیشرفت‌های تکنولوژیکی در سال‌های اخیر است. فیوچرز پرپچوال به طور خاص از فناوری‌های نوین مانند بلاکچین و قراردادهای هوشمند بهره می‌برند که امکان اجرای خودکار مکانیزم نرخ تأمین مالی و تسویه لحظه‌ای را فراهم می‌کنند.

این پیشرفت‌های تکنولوژیکی باعث شده که فیوچرز پرپچوال بتوانند قابلیت‌هایی را ارائه دهند که در فیوچرز استاندارد امکان‌پذیر نیست. به عنوان مثال، امکان معامله ۲۴ ساعته بدون نیاز به تعطیلی بازار، تسویه فوری و شفافیت بیشتر در اجرای معاملات از جمله این قابلیت‌ها هستند.

با این حال، این نوآوری‌ها چالش‌هایی را نیز به همراه داشته‌اند. تنظیم‌کنندگان مقررات در تلاش هستند تا خود را با این تحولات سریع همگام کنند و چارچوب‌های نظارتی مناسبی را برای فیوچرز پرپچوال ایجاد نمایند.

در این مورد بخوانید: بهترین استراتژی فیوچرز: 6 راه برای کاهش ریسک لیکوئید شدن

نقدشوندگی و عمق بازار: تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال

یکی دیگر از جنبه‌های مهم در بررسی تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد، میزان نقدشوندگی و عمق بازار این قراردادها است. فیوچرز استاندارد که در بورس‌های سنتی معامله می‌شوند، معمولاً از نقدشوندگی بالایی برخوردار هستند. این به معنای امکان ورود و خروج سریع از پوزیشن‌ها با حداقل تأثیر بر قیمت است.

به عنوان مثال، قراردادهای فیوچرز نفت خام WTI در CME می‌توانند روزانه بیش از یک میلیون قرارداد حجم معامله داشته باشند. این نقدشوندگی بالا به معنای اسپردهای کم و امکان اجرای سفارش‌های بزرگ با حداقل لغزش قیمت است.

در مقابل، نقدشوندگی فیوچرز پرپچوال می‌تواند متغیرتر باشد. در حالی که برخی از جفت‌ارزهای اصلی مانند بیت‌ کوین/دلار ممکن است نقدشوندگی بسیار بالایی داشته باشند، سایر جفت‌ارزها یا دارایی‌ها ممکن است از نقدشوندگی کمتری برخوردار باشند. این موضوع می‌تواند بر اسپرد (تفاوت قیمت خرید و فروش) و هزینه‌های معاملاتی تأثیر بگذارد.

عمق بازار نیز دیگر تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال است. فیوچرز استاندارد معمولاً از عمق بازار بیشتری برخوردار هستند، به این معنی که سفارش‌های بزرگ‌تر می‌توانند بدون تأثیر قابل توجه بر قیمت اجرا شوند. در فیوچرز پرپچوال، به ویژه در بازارهای کوچک‌تر، ممکن است عمق بازار محدودتر باشد که می‌تواند منجر به لغزش قیمت (اسلیپیج) بیشتر در هنگام اجرای سفارش‌های بزرگ شود.

تأثیر شرایط اقتصادی کلان در تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد

تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال در نحوه تأثیرپذیری آن‌ها از شرایط اقتصادی کلان نیز قابل مشاهده است. فیوچرز استاندارد، به ویژه آن‌هایی که بر روی کالاها یا ارزهای فیات معامله می‌شوند، معمولاً به شدت تحت تأثیر عوامل اقتصادی کلان مانند نرخ‌های بهره، تورم و سیاست‌های پولی قرار می‌گیرند.

از سوی دیگر، فیوچرز پرپچوال در بازار ارزهای دیجیتال، اگرچه از شرایط اقتصادی کلان تأثیر می‌پذیرند، اما این تأثیر ممکن است پیش‌بینی‌پذیر باشد. عوامل دیگری مانند پذیرش فناوری، تغییرات قانونی و حوادث خاص بازار ارزهای دیجیتال ممکن است تأثیر بیشتری بر این قراردادها داشته باشند.

این تفاوت در حساسیت به شرایط اقتصادی کلان می‌تواند بر استراتژی‌های معاملاتی و مدیریت ریسک تأثیر بگذارد. معامله‌گران فیوچرز استاندارد ممکن است نیاز به توجه بیشتری به شاخص‌های اقتصادی و اعلامیه‌های بانک‌های مرکزی داشته باشند، در حالی که معامله‌گران فیوچرز پرپچوال ممکن است بیشتر بر روی اخبار و رویدادهای خاص بازار ارزهای دیجیتال تمرکز کنند.

تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد در کشف قیمت

یکی دیگر از جنبه‌های مهم در بررسی تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال، نقش آن‌ها در فرایند کشف قیمت است. هر دو نوع قرارداد نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کنند، اما مکانیزم‌های آن‌ها متفاوت است.

فیوچرز استاندارد با ارائه قیمت‌های آینده برای دارایی‌های مختلف، به بازار اجازه می‌دهند تا انتظارات خود را در مورد قیمت‌های آینده بیان کنند. این امر به ویژه در بازارهای کالایی مانند نفت یا طلا اهمیت زیادی دارد، جایی که قیمت‌های فیوچرز می‌توانند شاخص مهمی برای تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان باشند.

از سوی دیگر، فیوچرز پرپچوال با مکانیزم نرخ تأمین مالی خود، نقش منحصر به فردی در کشف قیمت ایفا می‌کنند. این مکانیزم به طور مداوم قیمت قرارداد را با قیمت اسپات همسو می‌کند، که می‌تواند منجر به واکنش سریع‌تر به اخبار و تغییرات بازار شود.

این تفاوت در مکانیزم کشف قیمت می‌تواند بر نحوه استفاده از این قراردادها در استراتژی‌های معاملاتی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، معامله‌گران ممکن است از تفاوت‌های قیمتی بین فیوچرز استاندارد و بازار اسپات برای استراتژی‌های آربیتراژ استفاده کنند، در حالی که در فیوچرز پرپچوال، فرصت‌های آربیتراژ ممکن است کوتاه‌مدت‌تر و نیازمند واکنش سریع‌تر باشند.

در این مورد بخوانید: 10 بهترین صرافی برای فیوچرز در معاملات

چارچوب قانونی و نظارتی

تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال در چارچوب قانونی و نظارتی آن‌ها نیز نمایان است. فیوچرز استاندارد معمولاً تحت نظارت دقیق نهادهای تنظیم‌کننده مانند CFTC در ایالات متحده قرار دارند. این نظارت شامل الزامات سخت‌گیرانه برای گزارش‌دهی، شفافیت قیمت‌گذاری و محدودیت‌های اهرم می‌شود.

در مقابل، فیوچرز پرپچوال، به ویژه در بازار ارزهای دیجیتال، اغلب در محیط‌های نظارتی کمتر سخت‌گیرانه معامله می‌شوند. بسیاری از صرافی‌های ارائه‌دهنده این محصولات در حوزه‌های قضایی با مقررات سهل‌تر فعالیت می‌کنند. این می‌تواند منجر به انعطاف‌پذیری بیشتر در طراحی محصول و ارائه ویژگی‌هایی مانند اهرم بالا شود، اما همزمان ریسک‌های بیشتری را برای معامله‌گران به همراه دارد.

با این حال، با رشد و بلوغ بازار ارزهای دیجیتال، انتظار می‌رود که نظارت بر فیوچرز پرپچوال نیز افزایش یابد. برخی از کشورها در حال تدوین چارچوب‌های قانونی خاص برای این محصولات هستند تا تعادلی بین نوآوری و حفاظت از سرمایه‌گذاران ایجاد کنند.

تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال با سایر ابزارهای مشتقه

در بحث تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد، اشاره به ابزارهای مشابه مانند گزینه‌های پرپچوال (XPOs) می‌تواند مفید باشد. XPOs، مانند فیوچرز پرپچوال، قراردادهایی بدون تاریخ انقضا هستند. اما برخلاف فیوچرز که تعهد به خرید یا فروش دارایی پایه را ایجاد می‌کند، XPOs به دارنده حق (نه تعهد) خرید یا فروش دارایی پایه را می‌دهند.

تفاوت کلیدی بین فیوچرز پرپچوال و XPOs در ساختار پرداخت آن‌هاست. در حالی که فیوچرز پرپچوال از مکانیزم نرخ تأمین مالی استفاده می‌کنند، XPOs معمولاً نیاز به پرداخت حق بیمه مداوم دارند. این تفاوت می‌تواند بر استراتژی‌های معاملاتی و مدیریت ریسک تأثیر قابل توجهی داشته باشد.

آینده فیوچرز استاندارد و پرپچوال

در حالی که تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال در حال حاضر قابل توجه است، آینده این دو نوع قرارداد ممکن است شاهد تغییرات و همگرایی‌هایی باشد. با پیشرفت فناوری و تکامل بازارهای مالی، ممکن است شاهد ادغام برخی از ویژگی‌های فیوچرز پرپچوال در قراردادهای استاندارد باشیم.

به عنوان مثال، برخی از بورس‌های سنتی در حال بررسی امکان ارائه قراردادهای فیوچرز با مکانیزم‌های مشابه فیوچرز پرپچوال هستند. همچنین، با افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال، ممکن است شاهد ورود بیشتر نهادهای مالی سنتی به بازار فیوچرز پرپچوال باشیم.

از سوی دیگر، انتظار می‌رود که مقررات و نظارت بر فیوچرز پرپچوال افزایش یابد، که می‌تواند منجر به استانداردسازی بیشتر این قراردادها شود. این روند ممکن است تفاوت فیوچرز پرپچوال با استاندارد را در برخی جنبه‌ها کاهش دهد.

با این حال، به نظر می‌رسد که هر دو نوع قرارداد به دلیل مزایای منحصر به فرد خود، جایگاه مهمی در بازارهای مالی آینده خواهند داشت. معامله‌گران و سرمایه‌گذاران باید همچنان به دقت تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال را درک کنند تا بتوانند از هر دو ابزار به بهترین شکل در استراتژی‌های خود استفاده نمایند.

در این مورد بخوانید: تفاوت فارکس و فیوچرز، فارکس سودآورتر است یا فیوچرز؟

خلاصه تفاوت فیوچرز پرپچوال و استاندارد با اینوکس

در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال اینوکس به بررسی جامع تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال پرداختیم. دیدیم که این دو نوع قرارداد، علی‌رغم شباهت‌های ظاهری، تفاوت‌های اساسی در ساختار، مکانیزم قیمت‌گذاری، کاربردها و ریسک‌های مرتبط دارند. فیوچرز استاندارد با تاریخ انقضای مشخص و ساختار سنتی‌تر، همچنان نقش مهمی در بازارهای مالی و کالایی ایفا می‌کنند. در مقابل، فیوچرز پرپچوال با مکانیزم نوآورانه خود، انعطاف‌پذیری بیشتری را برای معامله‌گران فراهم می‌کنند و به ویژه در بازار ارزهای دیجیتال محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند.

درک تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال برای هر معامله‌گر و سرمایه‌گذاری که قصد فعالیت در بازارهای مشتقات را دارد، ضروری است. این درک نه تنها به انتخاب ابزار مناسب کمک می‌کند، بلکه برای مدیریت موثر ریسک و بهره‌برداری از فرصت‌های معاملاتی نیز حیاتی است.

با توجه به تحولات سریع در دنیای مالی و فناوری، احتمالاً شاهد تکامل بیشتر هر دو نوع قرارداد در آینده خواهیم بود. ممکن است برخی از ویژگی‌های فیوچرز پرپچوال در قراردادهای استاندارد ادغام شوند، یا فیوچرز پرپچوال تحت نظارت و استانداردسازی بیشتری قرار گیرند. با این حال، تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال احتمالاً همچنان پابرجا خواهد ماند.

در نهایت، انتخاب بین فیوچرز استاندارد و پرپچوال باید بر اساس اهداف معاملاتی، تحمل ریسک و تجربه هر فرد صورت گیرد. برخی معامله‌گران ممکن است ترجیح دهند از هر دو نوع قرارداد در استراتژی‌های خود استفاده کنند، در حالی که دیگران ممکن است بر یکی از آن‌ها تمرکز کنند.

فارغ از انتخاب شما، آگاهی از تفاوت فیوچرز استاندارد و پرپچوال و به‌روز ماندن با تحولات این حوزه، کلید موفقیت در دنیای پیچیده و پویای معاملات مشتقات است. با افزایش دانش و تجربه خود، می‌توانید از این ابزارهای قدرتمند به بهترین شکل در جهت دستیابی به اهداف مالی خود بهره ببرید.

سوالات متداول